Openboaren van Johannes 21
01Dou zag k n nije hemel en n nije eerde. Hemel en eerde van eerst wazzen verswonnen en zee was ter ook nait meer.
02k Zag haailege stad, t nije Jeruzalem, deelkommen oet hemel, bie God vandoan. Stad zag der zo mooi oet, net n bruudje, dij zok veur heur man mooi moakt het.
03Dou heurde ik van troon òf haard roupen: "Nou mout ie toch ais zain! God zien tènt middenmaank mensken. Hai zel bie heur bivakkeren. Zai zellen zien volken wezen en hai, God, zel bie heur wonen.
04Hai zel heur ale troanen tou ogen oet vegen. Dood zel der nait meer wezen. Raauw, schraiven en verdrait zellen nait laanger veurkommen. Dij dingen van vrouger binnen verswonnen!"
05Dij op troon zit, zee: "Heur ais, ik moak t aal nij!" En hai zee der bie: "Schrief t mor op! Op wat ik zo net zee, doar kin ie ja van op aan! t Is woar!"
06Dou zee e tegen mie: "t Is beurd! Ik bin alfa en omega, t begun en t èn. Dij dörst het, zel ik vergees drinken geven oet wèl mit wotter, dat levent geft.
07Dij wint, zel dit aarven: ik zel veur hom God wezen en hai veur mie n zeun.
08Mor baange schieterds en volk doar ie nait van op aan kinnen, schobbejakken, lu dij moord en doodslag plegen, klongelders, teuvenoars en wèl aan ofgoderij doun, en aal dij laigen en bedraigen: zee, dij braandt van vuur en swevel, is heur veurlaand! Zo te reken, twijde dood."
|
